pszczyna.tv - pszczyńska telewizja internetowa

Telewizja pszczyna.tv

  • 25 października 2004
  • wyświetleń: 2319

Sezon grzewczy i powietrze

Popołudniem 12. października w Ćwiklicach przejeżdżający drogą wojewódzką Pszczyna – Oświęcim klęli i złorzeczyli. Choć niebo przed zachodem słońca przypominało lazur włoskiego, nad jezdnią snuły się dymy z kominów domów ograniczające widoczność na jezdni na parę metrów. Nie jest to odosobniony przykład zdarzający się tylko w tej miejscowości. Przyszły jesienne chłody, nastąpił czas ogrzewania domów. Niska emisja daje się nam wszystkim we znaki. Przekraczane są w jesienno-zimowym okresie dopuszczalne normy zwłaszcza benzo-a-pirenu, pyłu zawieszonego, fenolu. Reprezentant wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych benzo-a-piren jest związkiem rakotwórczym.

Znane jest patologiczne działanie pyłu na skórę, lub błony śluzowe, wywołujące stany zapalne spojówek oka, nieżyt nosa, tchawicy i oskrzeli. Sposób oddziaływania zależy od rodzaju składników pyłu. Zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego, przede wszystkim pyłowe, stanowią jądra kondensacji pary wodnej, co w warunkach inwersji termicznej (temperatura przy powierzchni ziemi jest niższa niż w górnych warstwach atmosfery) i ciszy meteorologicznej (prędkość wiatru nie przekracza 0,5 m/s) powoduje powstawanie mgły inwersyjnej, tzw. smogu. W literaturze naukowej jest opisane wiele katastrofalnych skutków wystąpienia smogu. Na przykład w październiku 1948 roku, w Dolinie Donory w Pensylwanii, w czasie wystąpienia smogu zachorowało prawie 6000 osób, to jest około 42% mieszkańców. Zaburzenia dotyczyły głównie układu oddechowego i układu krążenia. W grudniu 1952 roku w Londynie zmarło, w ciągu 4 dni trwania dymo – mgły, około 4000 osób.

Ze względu na zasoby finansowe naszych portfeli mieszkanie w większości ogrzewamy tym, na co nas stać, a stać nas na węgiel niskiej jakości, muł węglowy, wrzucamy do pieca śmieci, w tym również odpady z tworzyw sztucznych. Zwiększa to znacznie emisję toksycznych substancji.

Dioksyny mniej straszne?

Przy spalaniu śmieci lub odpadów z produkcji tworzyw sztucznych opartych na polichlorku winylu, do atmosfery mogą dostawać się również chlorowcopochodne, a wśród nich jedne z najgroźniejszych trucizn – dioksyny i furany.

Literatura światowa na temat dioksyn jest ogromna. W najlepszym czasopiśmie z chemii „Chemical Abstracts” odnotowano wiele informacji opartych na wynikach prac naukowo-badawczych naukowców z różnych krajów. W Internecie, na hasło „Dioksin” wpisane w wyszukiwarkę, można otrzymać około 20 tys. odnośników do stron zawierających informacje na temat tych związków.

Jedną z przyczyn strachu przed dioksynami jest obserwowana na nie wrażliwość zwierząt doświadczalnych, szczególnie świnki morskiej. Stwierdzono bezspornie, że człowiek jest nadzwyczajnie ( w porównaniu ze zwierzętami) odporny na działanie dioksyn. Wszyscy zgadzają się jedynie co do faktu występowania choroby skórnej, zwanej trądzikiem chlorowym, przy stosunkowo dużych dawkach. Dawka śmiertelna dla człowieka nie jest znana. Nie było przypadku śmierci, który można by zgodnie z zasadami toksykologii przypisać PCDD (skrót toksycznej dioksyny). Poglądy świata nauki na szkodliwość dioksyn zmieniały się i nie są zgodne; od pesymistycznych do umiarkowanie optymistycznych. Nieco rozbieżne są również poglądy dotyczące udziału procentowego poszczególnych źródeł emisji dioksyn. Na przykład dla Anglii (1989 r.), ze 30% dioksyn pochodzi ze spalania odpadów komunalnych, 26% z palenisk domowych na węgiel, 16% z samochodowych gazów spalinowych, 14% ze spalania innych odpadów organicznych, 8% z fabryk czerpiących energię z węgla, 5% z węglowych elektrociepłowni. Niemcy np. nie zapominają o dioksynach pochodzących z palenia papierosów: około 0,001 ogólnej krajowej emisji dioksyn.

Wśród największych emitorów w Europie wymienione są: Anglia 1700, kraje byłego ZSRR 1100, Francja 2100 i Polska 2400 ITEQ/ rok. Największy wskaźnik dla Polski jest niewątpliwie związany z energetyką opartą na węglu kamiennym, ponieważ w kraju nie ma praktycznie spalarni odpadów komunalnych. Nie wykluczono, że oszacowania są zawyżone.

Wspólnota Europejska wypełniając AGENDĘ 21 Szczytu Ziemi w Rio (1992 r.) postanowiła zintensyfikować recycling odpadów o 50% i zredukować emisję dioksyn o 90% z poziomu jaki był w 1985 roku do 2005.

Materiał dotyczący dioksyn opracowałam na podstawie publikacji: M. i E. Krzyplowie „Dioksyny mniej straszne”
KRYSTYNA ZMARLAK

Komentarze

Zgodnie z Rozporządzeniem Ogólnym o Ochronie Danych Osobowych (RODO) na portalu pless.pl zaktualizowana została Polityka Prywatności. Zachęcamy do zapoznania się z dokumentem.

Facebook