- Już samo patrzenie alpace w oczy pozwala się wyciszyć i uspokoić - mówi Zofia Kłapyta, opiekunka alpak, zamieszkujących w Ośrodku nad Dokawą. Zofia zajmuje się tymi uroczymi zwierzętami od dwóch lat, karmi je, pielęgnuje i zabiera na spacery, prowadzi również zajęcia z elementami alpakoterapii. Dziś opowiada nam o historii alpaczej hodowli w Pszczynie oraz o tym, jakimi zwierzętami są alpaki. Przy okazji prezentuje również brązowe, szare i białe włóczki pozyskane z wełny tutejszych alpak po corocznym strzyżeniu na lato.

Historia alpak w tym miejscu rozpoczęła się 6 lat temu. Pierwsze alpaki, które sprowadzono do Ośrodka nad Dokawą miały być wizytówką prosperującej tu restauracji. Z czasem jednak stadko zaczęło się rozrastać. Obecnie liczy już 12 osobników i wiosną przyszłego roku powiększy się o kolejne małe alpaki. Zwierzęta mają oddanych opiekunów, rozległe pastwisko, las tuż obok i przytulne schronienie, w którym codziennie czeka na nie jedzenie i picie. Raz do roku odwiedza je strzyż i pozbawia części futra, dzięki czemu latem nie jest im aż tak gorąco. Zimą za to futerko przydaje się i doskonale chroni zwierzaki przed chłodem, czego zresztą nietrudno się domyślić, jeśli tylko znane nam są właściwości alpaczej wełny.

Ośrodek nad Dokawą przez cały rok zaprasza chętnych do obcowania z alpakami. W ofercie są między innymi spacery z tymi ciekawskimi zwierzakami, podczas których alpaki można pokarmić, pogłaskać i zabrać na spacer do pobliskiego lasu. Swoją drogą, grupka alpak spacerujących po lesie to zawsze zaskakujący i ciekawy widok dla rowerzystów, którzy często przemierzają te okolice w ramach swoich tras. Nad Dokawą możemy pospacerować z Białym, Karmelem i Roksanem, alpakami od urodzenia przyzwyczajanymi do przebywania w towarzystwie ludzi.